Forum dyskusyjne

Witam znalazłem fotkę z parowozem http://fotopolska.eu/Sosnowiec/b2538,Dworzec_kolejowy_Sosnowiec_Maczki.html czy to jakas radziecka produkcja zdiecie pochodzi prawdopodobnie ze stacji Maczki wtedy granica zaborów.

Na pewno nie radziecka:) tylko rosyjska. Niezła zagadka... wygląda na układ osi 2-2-0, wygląd pasuje do konstrukcji rosyjskich z końca XIX. w. Trzeba zajrzeć do: Вита́лий Алекса́ндрович Ра́ков "Локомотивы отечественных железных дорог 1845-1955", co zrobię w domu.

Niestety nie zauważyłem u Rakowa takiej maszyny... ale nie dziwię się, w końcu Droga Żelazna Warszawsko-Wiedeńska z punktu widzenia rosyjskiego autora to margines. nawte nyslałem, skoro to stacja graniczna, ze moze podjechał lok austrua=iacki, ale wygląd maszyny kojarzy się jednak z konstrukacjami rosyjskimi.

Według http://ru.wikipedia.org/wiki/Паровоз_Д
W 1912 oznaczenie Д otrzymały w Rosji parowozy wyprodukowane w latach 1883-1906 z dwoma osiami napędowymi (układy osi 1-2-0, 0-2-1, 2-2-1 i 2-2-0). Przy czym wymieniono następujące:
Д - (bez indeksu) - 1-2-0 - produkcja zakładów Kołomyjskich dla kolei Среднеазиатской i Закавказской
ДК - (К w górnym indeksie) - 2-2-0 - produkcja zakładów Kołomyjskich dla kolei Warszawsko-Petersburskiej
ДЖ - (Ж w górnym indeksie) - 2-2-0 - początkowo oznaczenie to przypisano parowozom produkcji Kołomyjskiej, które ulegały przebudowie w zakładach w Rostowie

Popieram wskazanie parowozów rosyjskiej serii Д (czytaj: D), tylko mała uwaga: Użyty w poprzednim poście przymiotnik kołomyjski jest utworzony od miasta Kołomyja (obecnie Ukraina, obwód tarnopolski); tymczasem zakład produkujący niegdyś m. in. parowozy, a wczasach późniejszych - np. silniki typu 14Д40 do spalinowozów M62 (PKP: ST44) znajduje się w mieście o nazwie Kołomna - po polsku najlepiej brzmią Zakłady w Kołomnie, lub, jeżeli już koniecznie forma przymiotnikowa -to niech to będą Zakłady Kołomeńskie (obecna nazwa po rosyjsku: ОАО "Коломенский завод"). Zakład ten oferuje obecnie: spalinowozy pasażerskie ТЭП70БС i ТЭП70У, spalinowozy towarowe dwusekcyjne (2*CoCo) 2ТЭ70, elektrowozy pasażerskie CoCo prądu stałego ЭП2К, silniki lokomotywowe Д49 i Д42, agregaty prądotwórcze, oraz kompleksowa modernizację spalinowozów: http://www.kolomnadiesel.com/

Parowozy rosyjskiej serii Д (czytaj: D) są wskazane przez W. Rakowa jako pracujące wyłącznie na odcinkach szerokotorowych (1524 mm) Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskie, podczas gdy autor wątku zamieścił zdjęcie ze stacji Maczki (obecnie Sosnowiec-Maczki) -czyli ze stacji granicznej z Austrią na torze normalnym. Jednak Rakow mógł nie napisać w swej książce o lokach przerobionych na tor normalny, no i sam SZWED1978 nie był pewien, czy to ta stacja. Może jakiś biegły znawca stacji w Zagłębiu Dąbrowskim się wypowie?
A więc przedstawię historię i dane techniczne loków serii D eksploatowanych na DŻWW (I nie tylko). Otóż było to maszyny pierwotnie zaliczane do serii П^Р (P -i w górnym indeksie R). Najpierw pod takim oznaczeniem serii budowano w Kołomnie lokomotywy typu 64 dla Kolei Moskiewsko-Rybińsko-Windawskiej, a późniejsze loki dla DŻWW -to typ zakładowy 83: w roku 1902 zbudowano 7 szt. (nry inwentarzowe od A1 do A7), i 5 szt. w roku 1905 (nry A8-A12). Seria П^Р w roku 1912 została zaliczona do nowej serii Д w systemie ogólnorosyjskim (przedtem każdy przewoźnik kolejowy w Rosji oznaczał tabor jak chciał nie oglądając się na innych).
Masa służbowa: całkowita 53 t, przyczepna 26,2 t
Płomieniówki -236 szt. średnicy 46 mm (typ 64: 230 szt. śr. 45 mm)
Średnica kół napędnych 1980 mm (typ 64: 2010 mm)
Średnica cylindrów 360 / 550 mm
Skok tłoka 600 mm
Rozrząd Stephensona
Powierzchnia ogrzewalna 148,6 m2 (typ 64: 141 m2)
Powierzchnia rusztu: 2,3 m2 (typ 64: 2,2 m2)
Ciśnienie kotłowe 12 kG/cm2
Prędkość dopuszczalna 107 km/h

Witam
Czy na granicy wtedy Rosyjsko - Austryjackiej nie było dwóch szerokosci torów

Jakoś ruch na granicy musial sie odbywac chociazby przesiadki oporzadzanie parowozów, obrotnice itp

Witam,
Droga Żelazna Warszawsko-Wiedeńska (o przebiegu Warszawa - Grodzisk Maz. - Skierniewice - Koluszki - Rokiciny - Piotrków Tryb. - Radomsko wówczas zwane Noworadomsk - Częstochowa - Zawiercie - Maczki została zbudowana z NORMALNYM rozstawem toru 1435 mm (czyli 4 stopy 8 1/2 cala według miar brytyjskich i rosyjskich); po jej upaństwowieniu w roku 1912 był plan przekucia torów na rozstaw rosyjski czyli 5 stóp = 1524 mm -jednak do wybuchu pierwszej wojny światowej nie został zrealizowany. Możemy więc przypuszczać, ze na tej linii nigdy nie zastosowano rozstawu rosyjskiego (chyba że po przejściu frontu II. wojny światowej - do sprawdzenia). Powyższą informację potwierdza np. świeżo wydana Historia kolei w Polsce, także : Krajewski - Historia dworca centralnego w Warszawie, Jadwiga Waydel-Dmochowska - Dawna Warszawa... i długo jeszcze wymieniać.
Zważywszy, że po stronie austriackiej linie szerokotorowe nie występowały - Maczki DŻWW i Szczakowa były stacjami stosującymi jedną szerokość toru. Jednakże ze stacją Granica DŻWW bezpośrednio sąsiadowała szerokotorowa stacja Granica Kolei Iwangorodzko-Dąbrowskiej (ros. Ивангородо-Домбровская железная дорога), łącząca Dęblin (wówczas oficjalnie Iwangorod) przez Radom, Bzin (ob. Skarżysko-Kamienna), Kielce, Olkusz do Dąbrowy Górniczej, oraz mająca odgałęzienia: ze Strzemieszyc przez Kazimierz Górniczy do Granicy, oraz z Bzina przez Końskie i Opoczno do Koluszek i z Bzina do Ostrowca Świętokrzyskiego.
Co prawda Kolej Iwangorodzko-Dąbrowska została zbudowana i była eksploatowana przez Towarzystwo Drogi Żelaznej Iwangorodzko-Dąbrowskiej (większościowy właściciel Jan Gotlib Bloch), więc była konkurencją dla Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej (szefem Towarzystwa DŻWW był Leopold Kronenberg)- ale bezspornie była to kolej szerokotorowa. Nie można wykluczyć, że DŻID odkupiła gdzieś używane parowozy serii Д.

Ta lokomotywa to nie P^R (późniejsza D), bo ma zbieralnik pary tuż za kominem, a P^R miała na środku długości kotła (Rakow, s.204). To nie jest też D^K.

Warto zauważyć jednak, że według Rakowa, do 1901 roku DŻWW kupowała parowozy jedynie na zachodzie, więc to może być konstrukcja zagraniczna, aczkolwiek z modyfikacjami typowymi dla maszyn rosyjskich (reflektor, barierki, trzy okna w budce stosowane np. na Tp109)

Po przyjrzeniu się fotografii można odczytać numer parowozu - 801 (choć co do 8 nie jest pewien). Czy macie dostęp do źródeł które na podstawie tej informacji umożliwiłyby zidentyfikowane serii parowozu?

To DŻWW 201
Schwartzkopff 2279 z 1895