O ile zazwyczaj w parowozach używano 2, 3 lub 4 cylindry i czasami zdarzały się parowozy 6-cylindrowe w pojedynczych egzemplarzach (Erie Triplex, SNCF 160A) to parowozy mające więcej niż 6 cylindrów występowały bardzo rzadko.
http://loco.skyrocket.de/steam_motor.htm
Uwaga! "steam motor" ("Dampfmotor" - http://de.wikipedia.org/wiki/Dampfmotor ) oznacza szybkoobrotowy (do 1500 obr/min.) silnik parowy, a nie każdy silnik parowy, oprócz tego "Dampfmotor" ma rozrząd zaworowy.
Jedną z dróg rozwoju parowozów było zwiększenie szybkości obrotowej silnika i zastosowanie przekładni. Większa liczba obrótów pozwalała uzyskać większą moc z cylindra o mniejszych wymiarach.
Parowozy z http://loco.skyrocket.de/steam_motor.htm
-Kolumbijski (A'Bo)(BoA') h12vt z 1933, prawdopodobnie chodzi o ten parwozów http://www.aqpl43.dsl.pipex.com/MUSEUM/LOCOLOCO/colombia/colombia.htm parowóz był wyposażony w wysokociśnieniowy kocioł... okrętowy.
-SNCF 221TQ, 2'B1 h12t z 1946 rozwijający 75km/h według http://www.aqpl43.dsl.pipex.com/MUSEUM/LOCOLOCO/steamotor/steamotor.htm#221 różniący się od konwencjonalnych parowozów szybkoobrotowym 12-cylindrowym silnikiem. Skok tłoka x śr. cyl.: 280 x 200mm
-SNCF 232P http://loco.skyrocket.de/data/sncf_232p.htm układ osi: 2'Co2' h18, rok produkcji: 1943 Rozwijająca do 148km/h przy kołach średnicy 1550mm (!) Dalsze informacje z http://www.aqpl43.dsl.pipex.com/MUSEUM/LOCOLOCO/frenchHP/frenchHP.htm#232p1 Parowóz 232P był konstrukcją co najmniej... finezyjną. Inspiracją do stworzenia była szwajcarska lokomotywa Eb3/5. Teraz wyjaśnienie powodu stosowonia silników szybkoobrotowych: Wraz ze wzrostem prędkości (przy braku zmian innych parametrów) moc rośnie wprost proporcjonalnie (np. 2 razy szybszy silnik = 2 razy więcej mocy), więc w celu uzyskania takiej samej mocy można zastosować szybciej pracujący silnik, ale o mniejszych wymiarach, przeto mniejszej masie. Mniejsza wielkość pozwala zastosować więcej cylindrów, więc bieg parowozu jest spokojniejszy (patrz parowozy 2- i 4-cylindrowe). Wracając do 232P, wszystkie osie napędne miały napęd indywidualna i to przez 2 silniki (uwaga: silniki nie cylindry!) co pozwoliło wyelimować wiązary. Brak wiązarów wymusiał rozwiązanie problemu zmuszenia wszystkich silników do równej pracy (podobny problem napotkał Webb projektując swoje 3-cylindrowce nie posiadające wiązarów - zdarzało się że podczas rozruchu jeden cylinder pracował w jedną stronę, a pozostałe w drugą...), w przypadku 232P zastosowano synchornizację... hydrauliczną (o ile dobrze zrozumiałem). Jednak na silnikach nietypowość tej maszyny się nie kończy. Parowóz posiadał wysokociśnieniowy (60 atmosfer), dwustopniowy kocioł. Każda z osi napędnych była napędzana dwoma 3-cylindrowymi szybkoobrotowymi silnikami co daje 18(!) cylindrów, chociaż zdecydowanie mniejszych niż w zwykłych parowozach. Na testach okazało się że nie osiągnięto pełnego sukcesu, kocioł był nie zadowalający (zapewne przez skomplikowaną konstrukcję) za to silniki sprawdziły się świetnie. Dlaczego nie zastosowano ich szerzej? zapewne z powodu że trakcję parową we Francji uznano w tym czasie za nieperspektywistyczną (zobacz SNCF 242A)
-francuski (Ouest) parowóz 8001: http://loco.skyrocket.de/data/west_8001.htm o układzie osi Do'Do' n6vt rozwijający prędkość do 120km/h przy średnicy kół 1160mm(!) Parowóz wyprodukowano w 1893.
-niemiecki (LBE) numer 71 http://www.aqpl43.dsl.pipex.com/MUSEUM/LOCOLOCO/lubeck/lubeck.htm i http://loco.skyrocket.de/data/drg_77_1001.htm układ osi 1'C2' h6t prędkość maksymalna 120km/h Parowóz cechował się specyficznym rozmieszczeniem silników (napędzające skrajne osie: lewa strona, środkową: prawa strona - podobny układ pojawi się w niemieckim 1'Do1') nigdy nie ukończony z powodu nie dostarczenia silników.
-niemiecka (DRG) 19.10, 1'D1'h8 o prędkości maks. 186km/h i mocy 1700KM z 1942 - http://www.aqpl43.dsl.pipex.com/MUSEUM/LOCOLOCO/steamotor/steamotor.htm#19
-brytyjska (Midland Railway) 2299 - http://loco.skyrocket.de/data/mid_2299.htm - z 1907, 1'C1'h8 o średnicy kół napędnych 1625mm o której więcej mówi http://en.wikipedia.org/wiki/Midland_Railway_Paget_locomotive gdzie określana jest mianem "lokomotywy Pageta" od nazwiska konstruktora, wewnętrzne umieszczenie cylindrów zapewne musiałobyć koszmarem dla mechaników. Parowozy już w 1912 wyłączono z eksploatacji, a w 1919 został złomowany. Cylindry: 457 x 305mm (skok x średnica?)
Oprócz parowozów z dużą liczbą szybkoobrotowych cylindrów powstało również takie posiadające mniej, bardzo interesujący pod względem wyglądu jest parowóz IDM 22 (niemiecki, 1935rok) http://loco.skyrocket.de/data/lbe_idm22.htm który przypomina... ówczesne spalinowozy manewrowe Koef ! Parowóz był używany przez LBE (która to wprowadziła wiele innowacji w dziedzinie kolejnictwa).Parowóz IDM 22 poruszał się na kołach średnicy 850mm (układ osi: Bh2vt) z prędkością 60km/h. Ciśnienie kotłowe wynosiło 120atm (!!!) parowóz miał cylindry o skoku 140mm i średnicy 70 i 120mm (wysoko- i niskociśnieniowy) napęd był przenoszony przez łańcuchy. Parowóz dysponował mocą 122KM przy masie własnej 17t. Grupa lokomotyw Koef zawierała różne odmienne od siebie konstrukcje według http://de.wikipedia.org/wiki/DRG_Kleinlokomotive_Leistungsgruppe_II oprócz diesli również takie z silnikami na benzol, akumulatorowe i spalinowo-akumulatorowe. Źródło wymienia także jedną sztukę z dampfmotor-em zapewne chodzi o IDM 22... Lokomotywy serii Koef osiągały do 150KM mocy.